Дзве дзяўчыны прыйшлі да Бога папрасіць шчасця на
ўсё жыццё. Здзівіўся Бог: так не бывае. Чалавечае жыццё рознае. У ім усяго
пароўну: шчасця і гора, радасці і смутку. І прапанаваў выбар: шчасце ці ў
маладосці, ці ў старасці.
Першая сказала: “Навошта мне шчасце ў
старасці?! Я зараз яго хачу зведаць, калі ўсё так прывабліва, так жадана…”
Другая разважыла: “Цяпер я маладая і дужая і
здолею вытрымаць выпрабаванні лёсу, а ў старасці ў мяне не будзе сіл і мне
патрэбен будзе догляд, каб хтосьці паклапаціўся пра мяне…”
Старасць не можа быць шчаслівай, але яна можа і
павінна быць годнай, спакойнай і дагледжанай.
Паразважайце над сэнсам гэтых слоў. Як вы іх
разумееце?
Комментариев нет:
Отправить комментарий